Figan Şiiri - Aydın Duran

Bir derin yaradır durmaz kanıyor,
Burgu burgu delip cana batıyor,
Kırılsın ellerim neye yarıyor ,
Eloğlu belini sardıktan sonra.

Gayrı bu ellere baharlar gelmez,
Gam gasavet almış yollar geçilmez,
Nasıl bir dert imiş sarsam sarılmaz ,
Gönül bağlarımı kırdıktan sonra.

Uçar gider aklım çıkar yerinden ,
Düşünüp durunca her gün derinden,
Mescit olsan artık geçmem önünden ,
Tövbeyi nasuhu bozduktan sonra.

Yere batsın böyle aşkın töresi,
İyilerin yokmuş yurdu yuvası,
Göster bari şimdi kabrim neresi?
Diri diri beni gömdükten sonra .

Şu Maraş’tan esen garbi yelleri,
Duyursun ahımı mahşerden beri,
Kâyeoğlu baht mı yoksa kader mi?
Ne çıkar ki gönül geçtikten sonra