Figan Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

FİGAN

İki gül bir lale birde çınarım
Duman duman tüter içten yanarım
Yılardır çağlayan iki pınarım
Kurut Yaradanım Ummana döndüm.

İki gül bir Gülden biri Gülpaşa
Elemle kederle dert ile yaşa
Abdulkadir Geylan gibi temaşa
Caferi Tayyarla hüsrana döndüm.

Sanki bir tufandır döner başımda
Kardeşi kaybettim on beş yaşında
Bacılarım yaşar mezar taşında
Garip bülbül gibi figana döndüm.

Baba ulu çınar eller babası
Hem garip hem mazlum yetim babası
Gerçek bir melekti oldum olası
Kara haberiyle buhrana döndüm.

Benim Kaderim mi Levh-i Kalem de
Acılar yaşamak fani Alem de
Yine de şükür var dilde kelam da
Sabır taşı Eyyûp Yâren'e döndüm.

Emri İlah böyle dilemiş Ferman
Her derde verirmiş bir güzel Derman
Rahmet kapısından kesmedim güman
Issız çölde susuz kervana döndüm.

Rabbim artık bana acı yaşatma
Acı vereceksen beni yaşatma
Geniş güne hasret kaldım daraltma
Umut ışığına pervane döndüm.

Etem-i yim kime yazam derdimi
Kime güvenipte dönem sırtımı
Kantarlar çekmezdi akıl tartımı
Behlül'ü Daney dim Divane döndüm.

İbrahim Etem EKİNCİ 10.07.2002 Ankara