Gönül penceresinden izliyorum dostlarım,
Günlerin geçişini devranın dönüşünü.
İnliyorum derinden bir ah çekiyorum,
İnsanlığın batışına gölge hükümranlığına.
Ağlıyorum gördükçe artan kin ve elemi,
Dayanmıyor yüreğim kabul etmiyor dimağım,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta