Figan Şiiri - Burhan Kaynar

helal olsun kadınıma
bir kalemde nasıl cizdin üsütümü
nasıl sildin beni
hiçmi elin titremedi,hiçmi için acımadı
bu garip adam ne yapar bensiz demedin hiç.
ben silemedim seni SEBEBİM
silememde
ömrümün sonuna kadar bir sen olacaksın
tek başına yükselen bir agaç gibi
yalnızım şimdi
ne arkadaş ne eş ne dost
dolmuyor yerin
nasıl sildin beni?
inanmıyorum o kadar kolay olacağını
bu kadar basit olmamalı
inanmıyorum o mutfakdan beni silebileceğini
inanmak istemiyorum o banyodan o yatakdan
silineceğime
kabul etmek istemiyorum
beni kendinden silebileceğini
hatırlasana yan yana geçen geceleri
iyisiyle kötüsüyle ayırt etmeden
yasanacak daha cok günlerimiz var
daha cok kavga edicez
belki oturup sabahlara kadar ağlayacağız
ama bir gülümsemeyle dağılacak o kara bulutlar
yoksa cokmu hayalciyim
gercekden olmayacakmısın daha
bana köpek demiycekmisin?
kime sıpa diyceksin peki?
olmaz en sevdiğim olmaz
bu yürek dayanmaz yokluğuna
bir gün alırsan kara haberimi kusların kanatlarından
benim için yine balık at martılara...