Fidye Omurgalar Şiiri - Ercan Barut

Antik zamanların
dahil olma arzusu
yaşanırken
yine bir gün...

Hisler karmakarışık
temaşede ,
geride kalmanın
azabı,
yem olma kaygısı
yaşatıyordu ,
verirken
ince ince
gazabı...
...

Hayat
memat meselesi
olmuştu,
yalnız kalma
korkusu.
Yasallaştırmıştı işkenceyi
zihninden,
kendi bedenine ,
el alem neder?
sorgusu...

Dışa
yansıyan görüntülerdi
kulağı ve dili
kelepçeliyken ,
onu
ele geçiren...
Karekteri şekilleniyordu,
başkalarının
iki dudak arası ,
özbenliğini
ağır cezaya
mahkum ederken ...
...

Şantaj suçu
işlerken
her seferinde
beyindeki
kör noktalar,
Tükenip
yok oluyodu artık ,
kendi için
durmalar,
kemiksiz kalmış
fidye omurgalar....
...