Fidanım Şiiri - Mehmet Çoban 4

Nasıl büyüttüm içimdeki bu fidanı bir görsen
Benim sevdamla sadece bu hale geldi
Sende benimle beraber olsan bir sevsen
Belki boyu arşa çıkar dünyayı gölgesine alırdı

Büyüyor her geçen gün içimde Osman’ın çınarı gibi
Korkuyorum kalacağım gölgesinde kapatacak güneşi
Baharı çok güzel yaprakları kapatıyor her yeri
Korkuyorum kışından çok acıtıyor dikenleri

Kokusuna doyulmuyor büyülüyor beni
Kaplıyor her yeri çekiyor üstüne tüm gözleri
Kırılsa bir dalı savrulsa bir yaprağı
Çeviriyor yangın yerine tüm bedenimi

Unutma buradayım ben daima burada olacağım
Her zaman serin bir gölgen tutunacağın bir dalım
Mutsuz umutsuz olduğunda yaslanacağın bir dağım
Sen beni sevmesen de burada olacağım yıkılmayacağım