Yâr!
Kanıp o mavi gülüşüne, ektim seni gönlüme.
Ne de güzel filizlenip, serpildin orada.
Arada yapraklarını döküp, dikenlese de dalların.
Gölgen ayrı güzel, meyven ayrı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.