FİDAN
Avuçlarımızda
Ak kefenin bir ucu…
Ağır mı ağır….
Bir vücut koyduk toprağa
İçimiz sessiz
Ağlamaklı…
Toprağa bir fidan diktik
Acı toprağı attık üstüne
Gözyaşlarımızla suladık
Bir dua okuduk ardından
Fidanı….
Yalnızlığına bıraktık.
Fidan /
Toprakta değil
Yüreğimizde büyüdü
Suladık sevgimizle
İnsan olduk.
Kayıt Tarihi : 3.8.2009 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!