Fiaba Şiiri - Tuğçe Karasüyek

Tuğçe Karasüyek
34

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Fiaba

Geçecekti geniş diyarların ardından soluyacaktı gri atı ıssızlığı
akacaktı asude, yorgun sisler bir bir çözülecekti.
kavuşacaktı solgun çiçeğin özüne bedeninin sözleri
öyle büyük öyle uçsuz bir sevdaydı ki yıldızın gözündeki yaş asla yere inmedi
'belki de rüyana bu denli inanmamalısın! ' dedi düş bazın biri
korkmuştum bakamadım inleyen gökyüzüne,
sorgusuz sıyrılmıştı hikayem yormuştu ayın gözünü
kim cesaret edipte okuyabilirdi ki hayalperestin günlüğünü
düşün prensi aramaktaydı suskun diyarı, ne zaman söylemeliydim şarkımı
ve ben gitmeliydim ve de gitmeliydi yalnızlığın
sürmeliydi gözlerin bulutların ardındaki gelincik tarlalarını
belli ki ben ben belli ki solgundum pencerenin kenarından
yol almaktaydık uzun uzun, uzuyordu yorgunluğum
üzgün ve suskundum canavarlar gerçek, değirmenler hayal
suretim hayalet, vaat ettiğin sahte bir gülüş
bir masal okuyordum...okuduğum varoluş soluduğum düş
ay takip ediyordu gözlerimi düşünürken seçilmemiş yolları
karartılarda büyüyordu
her geçen işareti yol boyunca beyaz bir peri sanıyordum
dileklerim tükenmedi ama sözün avcısı yakmıştı ormanları
ben de alevleri yakıyordum ve inadına susuyordum
kimi istemeliydim yıldız bir an geçerken gözümün önünden mor dağlara
gece kadar maviyken gece ne dilemeliydim?
yol aldıkça büyüyordu yanlızlığım o gelmiyordu ardımdan
el sallayan ağaçların dalları sessizce fısıldıyordu 'gitme'
oysa dönüyordum ve yeniden dönmek üzere köşeleri yoktu dünyamın
eşsizliği büyülemişti düşün prensini avuçlarından uzanan tılsımlı rüyaların
ama ardımdan gelmiyordu yine de
çünkü suskun diyara söylenmemiş melodileri bırakmadık
atların kanadından süremediği bulutlara
köşeler sürerken sisin sefasını
istemiyordu bu kadar düşünceli arsızlığımı o da
aklımdan neler geçtiğini bilemezdi görünmezliğinin uykulu bekçisi
bilseydi korkutur muydu alıkoyuşları bir çok defa beni
'dur' diyenleri dinleyemezdim
söylenecek şarkılar, anlatılacak masallar vardı
evlerin bacalarından atılacak hayaller...
ufuklara söz geçirmek lazımdı.düşün prensi dilsiz bir melekti
bense istiyordum kocaman yelkenli siyah bir gemi güneşe yol alırken
bir meleğin sözlerini dinlemeyi...

Tuğçe Karasüyek
Kayıt Tarihi : 11.8.2006 22:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mehmet Sarıkaya
    Mehmet Sarıkaya

    şiirin adını yakışır bir anlatımla karşılaştım mısralarınızda, öyleki okurken kendimi bir masalın içinde kah umutsuzca, kah kendimi sorgularcasına gezindim bilmediğim masal diyarlarında ...
    benim şiirin anlayışıma yakışır bir anlatımın tarzınız var ... her nekadar ben böyle yazmayı başaramasamda :(
    kutlatım sizi!
    saygılar mehmet sarıkaya

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Tuğçe Karasüyek