Fî Zan Lı Şiiri - Yıldıray Coşkun

Zamana zar atarak gittiğin günden beri
Öteleri kaybettim bir ileri bir geri
Yitiğim gel bul beni arandığım sokakta
İzini bulamadım göster bana o yeri

Gelirsen çıkmazların duvarları yıkılır
Sensizliğe yazılmış türkülerim yakılır

Dünyanın hangi adı adımı karalayan
Kaç yanlışın doğrusu yanışımı harlayan
Bu dünya da bu ateş yetmez mi artık cana
Gözyaşın dinsin yeter benim sende ağlayan

Gelirsen can kesilir aldığım her bir nefes
Sonsuz olan tek varım vereceğim son nefes

Gölgesi karanlıkta bir mum olsam da gel
Aydınlığım şavkına gölge dahi olsa gel
Miadım dolmuş olsa kusurum haddi aşsa
İlk sözün pişmanlıksa sustururum yine gel

Gelirsen duam o ki rahmet ardınca gelir
Nefis denen ölümlü yağmurla kefenlenir