Fi Yakalı Ayrılık Şiiri - Emir Kemal

Seninleydi,
İkinci kereydi,
Nasıl da masum bir kopuş,
Nasıl da fi’ yakalı bir ayrılıktı...
Yorgun kalplerin sevda kuşuna
Firarı emrettiği bir yakarış,
Ve...
Eşkıya aşkıma yataklık yapamayan
Korkak bir yürek,
Nasıl da meyil verdi ayrılığın tetikçisine...
Ve ne kadar kahpe bir ölüştü,
Öpüşüne doyamayan dudaklarımdan devrilen tadın...
Ne bilirdim pusu kurduğunu
O şerefsiz hasretin günahımıza,
Ben ne bilirdim ansızın batacağını,
Ayrılık kurşununun tutsak kalbime...
Ve bir barut kokusu tenin yerine,
Ve bir ceset...
Aşk şehidi yazıyor,
Kalbinde tezkere...
22/12/99