Fi Yakalı Ayrılık Şiiri - Kemal Süme

Seninleydi...
İkinci kereydi...
Sessiz; derindendi...

Nasıl da masum bir kopuş,
nasıl da 'fi' yakalı* bir ayrılıktı...

Yorgun kalplerin sevda kuşuna,
firarı emrettiği bir yakarış,

ve

eşkiya aşkıma yataklık yapamayan
korkak bir yürek,

--nasıl da meyil verdi ayrılığın tetikçisine...

Ve ne kadar kahpe bir ölüştü,
öpüşüne doyamayan dudaklarımdan devrilen tadın...

Ne bilirdim pusu kurduğunu,
o şerefsiz hasretin günahımıza...

Ben ne bilirdim ansızın batacağını,
ayrılık kurşununun tutsak kalbime...

Ve bir barut kokusu tenin yerine,
ve bir ceset...

aşk şehidi yazıyor,

'kalbinde tezkere...'

22/12/1999

*'Fi yakalı' sözü; fiyakalı, şatafatlı anlamında değil; bilinmeyenle ilintilendirilerek kullanılmıştır.