Fi Kere Şiiri - Abbas Paksoy

Fİ KERE
Yıllar önce de, ben solmuşum.
Bir değil, bin değil, fi kere.
Yıllar önce de, ben ölmüşüm.
Bir değil, bin değil, fi kere.

Sahibim de yokmuş, sormuşlar.
Kimsesiz, yalınız, bulmuşlar.
Yerlerden yerlere, çalmışlar.
Bir değil, bin değil, fi kere.

Geçilmez, tuzaklar kurmuşlar. Ne var ne yoksa da, almışlar.
Taşlardan taşlara, çalmışlar.
Bir değil, bin değil, fi kere.

Sefil anam da, beni arar.
Yalancılara, hemen kanar.
Paksoy’um, ateşlerde yanar.
Bir değil, bin değil, fi kere.