Fezleke Şiiri - Enes Aslan 2

yaşamak ne değilmiş öğrendim
sonra, kalan seçeneklerde
bir şeytan gülüşü belirdi
eski, Adem ile Havva zamanından
ürperdim
saatlerim yeter mi?
babamdı
her beldenin vardır
ün salmış bir meleği
işte budur seni kurtaracak büyü demişti
peşinden koşmamıştım
yanılırdım
iyi ki çehrem
vaktinde kalmamış
yani, zamanla
vukuflarımın dikenlerimi büyütmesi
kurtarmış beni, uzaklaştırmış
kalbime kalsaydı işleyeceğim günahlardan
belki de budur
meraktan çatlayan ayaklarımı
sır odalarının kapı önlerinde tutan
Yaratanın yok saydığım eli
sinlerden sineme ilenenleri
haksız bulmak için sebepler yığamıyorum
düşlerimden birkaçını gösterip
yaşamak diyorum
bu denli hakkım değil ki
kıygınlara su taşıyıp
çiçek ekmek oluyor sonra
boynuma hükmeden ceza
garip
çünkü vak’a hükmeden eller
benim değildi.
duyulmasın, yoksa
her renkten gözler bana çevrilecek
ve ben yine
Yaratıcıyı suçlu göstereceğim
olmayacak.
İnanmadılar
inanmıyorlar
inanmayacaklar.