Fezanın Bahçesi Şiiri - Yasemin Sezgi

Kalp ki dostudur ruhun
Derinse hatta efendisi nefsin
Gökler ki bahçesidir fezanın
Geceleri yıldızlarla bezenen
Yalnız görünür belki de
Hem ay hem güneş
Ayrı ayrı yüzerler
Gökkubenin oralarda.
Saklar sırlarını varlığın
Tüm geçmişin, tüm zamanların.
Düşmanları saklar
Sevgilileri saklar
Nefreti ve aşkı saklar.
Yıldızlar saçlarını tarar
Ay yüzüne hayranca bakar
Güneş hatta kendini saklar
Nedeni hep gizlidir.
Yücelik ne, ben bilmiyorum
Bilmeye yetemiyorum.
Aşk ne, onu da bilmiyorum.
Ben bunlara yetemiyorum.
Sevgiyi ve merhameti aradım ömürlerce.
Mutlu ve huzurlu bir gökyüzünün
Hatta fezanın bahçesinde.
O bahçede oynayan çocuklarız
Altı üstü oyalanan
Muhtaç yaratılmışlarız..