Bir zamanlar sende vardın Fezali
Dostların ceminde serdin ezeli
Açardı gönlünde gül çiçekleri
Kurudu dalların soldun Fezali
Güzellik girmişti evvel serine
Hayran kaldım senin gülbenklerine
Şiirlerin girdi dost sitelerine
Baş köşede yerin aldın Fezali
Dumanlı dağlar da daim kar olur
Doğru gider iken engel çok olur
Acı lokma helal ise bal olur
Erenler ceminde costun Fezali
Anlattın köyünü mısralarınan
Söylerdin sözünü hatır kırmadan
Güzelligi paylastın hep dostlarınan
Gönüllerde yerin aldın Fezali
Ozanlar ozanı Mahzuni devi
Seni örnek almış idi eveli
Canlılar dünyada kalmaz ebedi
Ebedi mekana göçtün Fezali
Güngör'üm der Fezali dir rehberim
Yazdığı şiirde kendimi buldum
Ebediyen yüreğimde anarım
Beni haldan hala saldın fezali
Kayıt Tarihi : 21.12.2009 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşık Mahzuni Şerif'in ustam dedigi amcası Aşık Fezali'nin anısına yazdığım şiirdir.
![İsmail Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/21/fezali.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)