84 yıllarında, biraz dile düşmüştüm,
Şahsıma ad takılmış, buna da üzülmüştüm…
Aslında bıkmazlardı, uzaylı lâflarımdan,
Uzaylılar hakkında, boş konuşmalarımdan…
Feza Mehmet derlerdi, okul arkadaşlarım,
Oldukça garibandım, yurtta da sayılmazdım…
Sevmelerine rağmen, neden hiç saymazlardı,
Dikkatle dinlerlerdi, ama inanmazlardı…
Yurdun kantin ortamı, şahsımı cezbeder,
Şahsımız Feza Mehmet, uzaylıdan bahseder…
Çevremiz eğlenirken, derslerim mahvolurdu,
Nasihat veren olmaz, şahsım buna yorulurdu…
Vizelere girerdim, tüm notlarım sıfırdı,
Testten eksi yirmi beş, hocamız üç yapmıştı…
Herkesin yüz aldığı, Biyokimya dersinde,
Eksi yirmi beş almıştım, seviyenin dibinde…
Bildiğim yerler çıkmış, yüz de alabilirdim,
Bir formül denemiştim, bir tarz geliştirmiştim…
Kimse soramazdı, hocalar hayret ederdi,
Yüz almak kolay iken, canım sıfır isterdi…
İstediğim de ise, yüzü alabilirdim,
Kopya çektin derlerdi, kopya çekmedim derdim…
Üstümü ararlardı, kopya bulamazlardı,
Nasıl aldın derlerdi, yüze inanmazlardı…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 25.7.2013 09:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!