Feza Şiiri - Arzu Durmaz

O kadar yorgunum ki
Kalemim bile kıpırdamıyor
Yaşım yirmi belki de ellidir
Saçlarımın rengi siyah
Ruhum ise buruşmuş rengi gridir
Kulağım sağırlaşmış, bedenim kör topal
Ruhum titriyor hiçbir dala tutunmaz
Büyük bir savaş var
Etraf ceset kokuyor
Nefes almak istiyorum
Bir hüzün ki ciğerlerime çöküyor
O kadar güçsüzüm ki
Sesim bile çıkmıyor
Bir karabasan ki bedenime çökmüş
Kalkıp gitmeyi bilmiyor
Bu savaş bu kavga nedendir
Ağlayan kadına, korkan çocuğa
Renginden utanana, kendinden kaçana
Elim uzanmaz sözüm duyulmaz ya
Yaşamaya bile umudum yetmiyor
Kaçıp gitsek ya buradan
Belki dünyanın öbür ucu olur
Belki bir uzay boşluğu
Bu anlaşmazlıklar bu itiş kakış niye
Bu bitmek bilmeyen yarış, bu hor görmeler
Bir güzel olsak ya
Biraz insan olsak
Beraber ağlayıp biraz temizlensek
Ağlamak acizlik değildir azizim
Arınmaktır.
Beraber ağlayıp beraber temizlensek