Feyzullah Kırca Şiirleri - Şair Feyzulla ...

BİLMEZ

İnsanı ateş değil, kendi kibri yakar
Derdi doğruluş değil, sana eğri bakar
Hakla yoğrulmuş değil, sana doğru çakar
Herkeste kusur görür, kırmak bilmez şaşı

VAKİT VARKEN

Rakı içer yaşarken, zemzem içer ölürken
Şarkı dinler kaşarken, Yasin seçer ölürken
Mini etek coşarken, kefen biçer ölürken
Allah'ım vakit varken, doğru yolunu göster.

UFUK AÇMAYA GELDİK

Gönüller yapmak için, gönül ehli olmaya
Noksanları giderip, daha ilim dolmaya
Her gönüle gidecek, köklü damar bulmaya
Kendimize ufuk, ufuk açmaya geldik

RAMAZAN UĞURLAMA İLAHİSİ

Kör şeytanlar zincirlere vuruldu
İftar ve sahur sofrası kuruldu
Seher vakti dualara duruldu
Uğurlar olsun ey şehri Ramazan

İlk belirti yüksek ateş, kuru öksürük sonrası
Haftasına yavaş yavaş, nefes darlığı yapıyor,
Hapşırmayla baş ağrıyor, böbrek yetmezlik sırası
Şu virüs de var mı kaş göz, insanlık kime tapıyor
Yanar dünya harlandı köz, gafil gözleri kapıyor.

ŞÜKÜR Kİ

Şükür ki; mizan var, Ahiret var.
Şükür ki; şaşmayan adalet var.
Şükür ki; yaratan bir Allah yar.
Onu bulmayana; bile, variyet dar…

Bine yüz düşen orduyla, Alparslan yürür en önde
Ak tolgalıyla Ertuğrul, Söğüt’te kendi gününde
Osman Gazi onuruyla, dimdik çağların önünde
Ay yıldız Türk’e meşale, yolumuz kızıl elmaya…

Çağlayan bir nehir gibi, doğudan batıya aktık

YÜZ YÜZE VAAZ İÇİN

Toplanıp geldik kursa, köylerden ve merkezden
Yüz yüze vaaz için, öğrendik bilgileri
Dinleyip hocamızı, hem gönülden hem özden
Yüz yüze vaaz için, dağıttık gölgeleri

ZALİM

Zalimin zulmü varsa;
Mazlumun duası var…
Hesap günü başlarsa;
Zalim sana dünya dar…

ZALİMİN İŞLERİ

Ne acımasız gel gör, şu hainin nacağı
Bilmez mi ağaç yurdun, hem kolu hem bacağı
Kâğıt ondan, kalem ondan, tüter kulun ocağı
Artık ağacı dipten, zalim eli kesmesin