Feyzullah Kırca Şiirleri - Şair Feyzulla ...

HAKKI BİLEN KULUN

Hakkıdır hakkı bilen şairin hak duygusu
Hakkı söyleyenlere kurmak mı lazım pusu
Hak rızası gözleyip, yürürken bu yolda bil
Hakkını bilen kulun olmaz kuldan korkusu

GİDECEKSİN

Hakikatler sonsuzluktur, hatalar fani
Doğruluktan zarar görsen bile ey fani
Doğru söyle sözünü, doğru yap amelini
Kaybettim dediğini kazanıp gideceksin

GÖKYÜZÜNDE AY VAR OLACAK


Hayat denen şu yolda adım adım yürürken
Günah batağına doğru sürüklenip giderken
Keşke nefsimize aldanmasaydık deyip giderken

GÖZLERİM GÖZLERİNE BAKARKEN

Gözlerim gözlerine bakarken eriyor
Titriyor yaklaşırken dudağına dudağım
Zerrelerim dağılacak sanki cazibenden
Ben sıcak dudağında buzdan bir zerreyim

FAYDASI YOK KORKUNUN

Ecele hiç bir zaman, faydası yok korkunun
Su sabuna bir zahmet, konuşurken dokunun
Hiç dönüşü yok aman, fani hayat çarkının
Faydasız ve zararlı, tüm sözlerden sakının

EY KARDEŞİM (cinaslı)


Ey kardeşim ne bakıp, ediyorsun güle naz
Gönülden gönle akıp, şu dünyada gülen az

DÜNYADA YAŞANABİLİR

Şu dünyada iyi insan, olabilmeyi istersek
Bunu başarırız önce, kötüyüz kabul edersek
Kendimizi düzeltmeye, azimle gayret göstersek,
Dünyada yaşanabilir, hepten bu duyguya ersek…

İNSANLAR UYKUDADIR

‘İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar’
Kalıcı duygudadır, günaha boyanırlar
Yaratandan gafilce, hayatı yaşayanlar
Acep çetin gazaba, sor nasıl dayanırlar

HİÇ KİMSE BURALI DEĞİL

Hiç kimse buradan değil kardeşim
Ana rahminden dünyaya inmiştik
Biz aşkı erostan değil kardeşim
Mekkeli bir yetimden öğrenmiştik

İNİLECEK ANSIZIN BİR DURAKTA

Özlediğin o güzel yarınları yaşarsın hep hayallerinde
Gülü severken dikenlerini yok saymayı çok istersinde
Dikeni var güllerin sen kabul etmesen de hakikatinde
Sonuçta inilecek ansızın bir durakta, sebebini bilmesen de