Feyzullah Evcil Şiirleri - Şair Feyzulla ...

Aşık oldum ikrar verdim ne dersin
Derğahına aşkımı seremedim
Kapına gelince dedin tez geldin
dedin aşkını daha elemedim.
**
Dedin aşkını maviye ser sen ol

Vuslatım içime sığmıyor artık.
Keşke benim de şiirlerim sevdiğim gibi koksa.
Şiirlerimin kenarları yeşile çalan ela gözlerle kaplansa.
Kalbinin kara taşları;
Şiirlerimi okuyunca kum taneleri gibi dağılıp
Sevgiye bürünse.

Pıtrak dikenleri dizilmiş,
Belli aralıklarla,
Yalın'ayakla özğürlüğe gidene engel.
Sarp değil düz,
Dümdüz yollarda..
Güçlü kılmak için özğürlüğü.

haki bir gecenin sessiz çığlığında,
Yangın kırmızısı ufuklara bakıp,
İçimdeki sessizlikle konuşuyorum......
Ören dağından;
Sıcaklığımı alan,
Meltem....

Merak etmiyorum nerde olduğunu.
İçimde yanmıyor artık.
Kırıklarını yenimin içine koydum
Yazlık ayakabılarındaki menekşeyi,
Saat cebimin,
Üzerine iliştirdim.

Kuru toprak gibi olan bedenimi,
Her an akıtığım gözyaşlarımla suladığımı,
Serime sensizlik ekili olduğunu,
Gülüşlerin rüzgar olsa serinleteceğini,
Gamzelerin olsa oradan su içeceğimi,
Saçlarından sınırlarımı yapacağımı,

Düşündü ederlezisini adam.gelmezse soğuk kalıcam,
Dedi rüyasında.
Geldi ederlezi gönül ile.
Dedi!
*
Sükût etsin ol vücûdun aşk ile

Anılarsa saklar görünür kırılmışlıkları,
Kama yırtıkları gibi,
Söz yaralarını,
... Kansız,
Anlamsız gelen duyumları.
Kelebek kanatlarına çizilen resimler gibi görünür,

Acının yaşanmışlığı,
Mutsuzluktan bir taht kurar,
Naif gönülerde.
Şimşekler çakar,
Şimşekler söz olur yakar birilerini.
Gün olur sessizliğin seslerini dinler us..

Yıldızlara gittim.
Yaşımı sordular..
Söyledim
Gençsin dediler.
Bende sordum siz kaç yaşındasınız?
Tahayyül edemezsinki.