Feyzullah Evcil Şiirleri - Şair Feyzulla ...

****vicdan****

Birkaç vicdan sahibi olsa
Yaşam,hayat,yanında canlar
Kalbe sevgi merhamet dolsa
İnsan yaşadığını çok çok anlar

Aşık oldum ikrar verdim ne dersin
Derğahına aşkımı seremedim
Kapına gelince dedin tez geldin
dedin aşkını daha elemedim.
**
Dedin aşkını maviye ser sen ol

Vuslatım içime sığmıyor artık.
Keşke benim de şiirlerim sevdiğim gibi koksa.
Şiirlerimin kenarları yeşile çalan ela gözlerle kaplansa.
Kalbinin kara taşları;
Şiirlerimi okuyunca kum taneleri gibi dağılıp
Sevgiye bürünse.

Acıyı gömdü en derinlerine,
Görülmeyen acısı, içe vurur.
Zehir olup, doldu iliklerine,
Sızlayan kalbiydi, hep durdu vakur.

Merak etmiyorum nerde olduğunu.
İçimde yanmıyor artık.
Kırıklarını yenimin içine koydum
Yazlık ayakabılarındaki menekşeyi,
Saat cebimin,
Üzerine iliştirdim.

haki bir gecenin sessiz çığlığında,
Yangın kırmızısı ufuklara bakıp,
İçimdeki sessizlikle konuşuyorum......
Ören dağından;
Sıcaklığımı alan,
Meltem....

Düşündü ederlezisini adam.gelmezse soğuk kalıcam,
Dedi rüyasında.
Geldi ederlezi gönül ile.
Dedi!
*
Sükût etsin ol vücûdun aşk ile

Hani eller vardır ya bir şeyler anlatır.
Yelpazenin serinliğini verir insan yüreğine.
Hani eller vardır ya sever dokunur..
Sanki volkan patlar insan yüreğinde.
Tutulsun istediğiniz eller vardır,
Çok uzaklarda hep daima sıcaklık verir gönlünüze.

Anılarsa saklar görünür kırılmışlıkları,
Kama yırtıkları gibi,
Söz yaralarını,
... Kansız,
Anlamsız gelen duyumları.
Kelebek kanatlarına çizilen resimler gibi görünür,

Acının yaşanmışlığı,
Mutsuzluktan bir taht kurar,
Naif gönülerde.
Şimşekler çakar,
Şimşekler söz olur yakar birilerini.
Gün olur sessizliğin seslerini dinler us..