Feyzi Kanra Şiirleri - Şair Feyzi Kanra

çocukluğumun kedisi yerin
bazen benim bazen annemin kucağıydı
kış geceleri sobanın arkasıydı
mırmırların ninni gibiydi
aradan yıllar geçti
kayboldu kedilerim

Allahı (cc) unutursan tutunduğun dallar kurur
Yaslandığın duvarlar yıkılır
Güvendiğin dağlar erir
Allahta belanı verir

Kuş olsam
Kanadım yok.
Arı olsam
Balım yok.

Su olsam

Dört asırlık bir cami,
Bahçesinde asırlık çınar.
Önünde mermerden
Akmayan pınar.

Duvarları kalın mı kalın,

Durdukça kıymetlenen bir antika gibisin
Kah gönlümün sahili kah denizin dibisin.

24.09.2012

Müslüman orduya gavur komutan
Olmuyor olmuyor sırıtıyorsun
islama düşmanlık yapıp yapıpta
Laiklik maiklik kıvırtıyorsun

İrticanın başısın islamın değil

Gözlerimi açsam ateş görünür
Adım atsam her yer gayya kuyusu
Aldanma şeytanlar melek görünür
Ölmeden ölelim budur doğrusu.

20nsn2012

Küçücük pencerenden bakarken dışarıya
Gül yüzünü seyrettim kış günü doyasıya
Mevsimin ilk karıydı yüreğimi kavuran
Ne tatlı fırtınaydı beni aşka savuran.

Kimbilir ne haldesin var mı benden sende iz?

Güneşin doğması
gözlerini oğması
ardından parlaması
Ay a olan âşkından mı?

Ya Ay ın parlaması

Bugün karamsar günüm bakmayın bana öyle
Bugünden iyi dünüm,yarın olmasın böyle

Ayaklarım ters döndü baş aşağı gezerim
Nedir bu hal diyen yok! dese bile ne derim?