"feyzan" Şiiri - Cengiz Esgin

Korular vardı boğazda
Duvarından sarkan manolyalar
Ihlamurun mis nefesi
Dalına astığım saka kafesi
Ortada kocaman bir bahçe
Bahçevan dayım
Arkada Feyzan'ların köşkü
Aynı sınıftaydık ilkokulda
Zenginliğinden utanır
Bizimle top oynardı
Pantolonlu Feyzan
Ama ne kızdı
Hastasıydı Fenerin
Erkekti biraz
Köşke odun gelince
Arkadaşlarım koşardı
Gecekonduların önünden
Maksat harçlık
Ben gitmezdim
İçin için tutkundum ona
Bilirdi
Kaçan gözlerimden
Dahası
İkimiz de bilirdik
Neyin ne olduğunu
İçimizden
Kaçak bakışlarla
Yutkunarak
Yürüdük
Kendi yolumuzda
Kesişmedik daha