Ah yarım kaldı artık hayaller,
Ömrüme yetmedi kurduğum düşler,
Vakitsiz döküldü ecelden terler,
Sanırım artık bu son vakitler…
Vedalaştım bugün sevdiklerimle,
Dertler büyütür sineni,
Söyle sen hangi Leyla Mecnunsun?
Zülfün örtüyor gözlerini,
Acı bir madem gibi mahzunsun…
Örülür kaderin ilmek ilmek,
Lakin sendedir yolu seçmek!
Güzel ameller işlemek gerek,
Var mı ölümden daha gerçek!
Malı mülkü çokça, verdiyse sana,
Sağımda ezen, solumda ezilen,
Hakkı arayanların kavgasıdır bu,
Çoğalmış kötülük, bozulmuş düzen,
Eğriyle doğrunun davasıdır bu…
Düzenbaz ahlaktan dem vurur
Kelimeler ararsın ya bazen, tekabül edecek bazı anlara,
Eksik hep sanki lügatin, yüz dilde konuşsan da…
Savaş demek aymazlık, tüm bu yaşanılanlara!
İnsan değil ölen! İnsanlık anlasana!
Kalem tutan elleri, nasır bağlatan çile,
Hani nerede gençliğin soldu gitti nafile…
Akıl bir ummandır, ama anlayabilene!
Bin nasihat etsen de, sözün boştur cahile…
Ayrılık girdi uzunca araya,
Yine de kısaya sayasım geldi!
Günümü geçirmedim sensiz hâşâ!
Her gün yeniden sevesim geldi!
Edince kötülük bir garip kula,
Ahı yerde belki, kalır mı sandın?
Dünya bil ki, bir ahir rüya!
Fani canına ölüm, gelmez mi sandın?
Varınca o gün sen Arş’ı Âlâ ’ya!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!