eylül çocuğuyum ben yağmurların alıp götürdüğü
ve kimsenin görmediği izbelere bıraktığı çocuk
tek renkli abaküstü yüzümdeki sokak lekesi
büyümeye hiç zamanım olmadı kundaksız sabahlarda
yağmur yağıyordu muhtemelen doğduğumda
züleyha bahçesindeki bütün ağaçları kes emri verdi taliban
kâbil şimdi züleyha'nın gözleri...
1.
bileklerime sıkıp parfū mū çıkayım.
yanıma biraz sebep alayım.
saçlarımı evde bırakıp koşarak atlayım balkondan.
ilk geçen treni durdurayım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!