Fırtınadan önceki sessizlik çökmüştü o gece.
Eriyen kardan dökülen damlalar AŞK’a çarptıkça,
Yükselmeye başlamıştı tanımlayamadığım ses.
Zulmetmeye başlamıştı içten-içe kalbten-beyne
Asiydi çünkü damlalar AŞK’a
(Unutma ki ilk aşklar KİN ve NEFRET ten doğar)
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta