feylesoftu,
hem akıllı
hem de uslu.
çok uzaklarda
yokuş aşağı yuvarlanan
kızıl elmalar peşindeydi usu.
koştu.. koştu,
bir türlü elmalara yetişemedi.
feylesof belki biraz yavaştı.
hızlı düşünüp, biraz daha hızlı koştu.
yetiştiğinde ortada kızıl elma yoktu.
sonunda anladı ki,
peşinden koştuğu kızıl elmalar
içleri boş birer toptu....
Kayıt Tarihi : 28.2.2006 08:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/28/feylesof.jpg)
Şiire gelince, ilginçti.Sistem kelimesi bana göre elmadan örnekleme ile ilintili düşündüğümüzde soğuk ve uyumsuz bir kelime gibi durmuşsa da şiir işlevini gerçekleştirmiş görünüyor, yorumlara bakılınca.
:)
Saygılarımla
Aynur Özbek Uluç
Akıllı uslu kalıp halinde kullanıldığında artık olgunluktan ve toplum için bu anlamda değerli olan bir kişiden söz ediyoruz ki, anlam her iki kelimenin üstüne çıkmıştır artık.
Şaire de yorumcusuna da sevgiler.
Hem uslu demişsiniz
Ancak akıllı ile uslu aynı anlamda.Bana pek pekiştrime gibi de gelmedi:sanırım gözünüzden kaçtı bu ayrıntı.
TÜM YORUMLAR (5)