Fevziye Şiiri - Mehmet Sani Özel

Sus, ağlama!
Yarası kanıyor diye vicahiyyenin.
Yeni bir şey değil vicdanları sömürmek
Rol yapıyor, yer dükünün uşakları, kepaze onlar(!)
Kamikaze hücumuna maruz, ar namus
İffetin makyajı yok, yüzüne küsmüş
Güzellik umdesi, bütün tonlar..,

Şer kapısında ye’cüc me’cüc.,
Ben ezanlarda hayye alesseahı efgan ederim
Ruhsuz bedbinliğin ayıbını örtecek olsun, koy rida
Vallahi gâvuru da düşünürüm., Zulmü gam ederim
Eller kapı tokmaklarında, her kıl dibinde bin ah nida!
Kim verecekse hesabını buyursun, ben der-bederim

Deli, meczup diyenler.,
Varsa yoksa ilelebet hakkı tutanlara
Azrail can arıyor, elinde kuş tüyü minder
Garezim var ki, deveyi hamutuyla yutanlara
Ver Allahım, çalmak isteyene daha çok çırpı ver
Nasıl olsa uyanacak ahali, kuruyunca akan dere
Ve işe yararsa benim, lüzumu halinde şaziyye

Biz nâ dergâhındayız
Mıntıkamız ilga olunan yer, Fevziye.,
Kim Güher-riz, elhasıl sehven aşiyandayız
Rüzgârın tülbendinde uçarken sahipsiz bir taziye
Tükürükte değil hayâ, damardayız kandayız
Edebini kuşan da gel, bir bak istersen
Tarihimdeki gize, şerefli maziye..,
…

31.01.2007