Fevzi Öztürk Şiirleri - Şair Fevzi Öztürk

Son defa bakarken o yıldız gözlerine
Né olur ağlama elveda derken bana
Doyamadim birgün olsun tatlı dillerine
Sakin konuşma elveda derken bana

Kahreden gidişinin dönüşü olmayacak

Tüketme kendini boşu boşuna
Güldüremezsin sen, kara bahtımı
Vazgeç yorma beni, var git yoluna
Dindiremezsin sen, gönül ağrımı

Ne Mejnun né Ferhat! ne de keremim!

Dökün taslarinizi ortaya artık
Akmi karamisiniz göreyim hele
Şeytan à uymuş aklınız yırtık
Dinleyinde birşeyler belleyin hele

Eglenceniz var mi yok mu kavgası

Seni hep odanın kenarına koyardik.etrafını minderle doserdik çevrenide boş birakirdik ki iyice isinalim diye
Kış gunllerimizin en sıcak dostu sendin
Senin cevrenide toplanıp sohbeten haz aldık,senin çayın ile tatlandik,ben ilk Siirimi o ela gozlu kıza senin yani başında yazdım sen çitir çitir odunlari yerdin içimdeki korda beni izmirin o soğuk ayaz gecelerinde yorgznim ile,senin sıcaklığın vardı üzerimde.senin uzerinde babamın abdst gugumunun ıslık sesi hayallerimin fon muziigi gibiydi tavana vuran sarı golgende askimin resmini cizerdim..
Hele pazar sabahları şöminende kızaran ekmeğe margarin sürüp afiyetle yemek yokmu yanında bi tutam çökelek birazda zeytin ee bide çayın Uff be halil ibram sofrası gibi tatlı olurdu...
Içli yanardin bazen agit tuterdi bacandan sevda türküsü fisilfardi yüreğin gümbür gümbür sezermiydin ne içimdeki burukluğu kederi derlesir gibiydin benimle...
Hep senin dibindeki pencereye verirdi yüzünü babam elinde tesbihi dilinde Allah dalar giderdi rahmetli senin sıcaklığında kestirirdi namaz vaktine kadar.anam mutfağı yanına taşımıştı malum senin sıcaklığında yemek...bir başka tatliydi hic unutmam bi keresinde çok usumustum isinalim dedik yaktın avuclarimi,yüreğimin yanigi yetmezmiş gibi yinede sana kizamadim hee bide neyi severdim,bizim evin karşısındaki tepelerden mantar toplardim da uzerinde pisirirdik bide tuzladimmi hani suyu cikardida icerdim Uff be ne datli olurdu ama...

Gidişinle dünyam tersine döndü Dönsende dönmesende né fark eder Gözlerim sende ihaneti gördü Sevsen de sevmesen de né fark eder Boşa koşma ümitlerin ardından Sana né ki sevdamın faslından Viran edip attın gönül tahtından Dönsen de dõnmesen de né fark eder Taşlara vursanda dertli başını Çatma öldüğüm o çatık kaşını Sinene bastığın sabır taşını Kırsan da kırmasan da né fark eder Yıllar rüzgar gibi geçti habersiz Kahrın ile gönlüm sızlar çaresiz Akıtma gözyaşlarını gereksiz Aglasan da gülsen de né fark eder Demiştim sana hüsran bu gidişin Terk edip gittiğin günü bi düşün Sanma heyecan verir bu gelişin Dönsen de dönmesen de ne fark eder Geldiğinde sakın esrarlı bakma Aşkınla yandım mı öldüm mü sorma Mahzun gönlümü bu saatten sonra Sevsen de sevmesen de ne fark eder Sana yerim yok artık gül bahçemden Nefretim büyüdü aşka öfkemden Kahroluş sebebim senin yüzünden Ölsen de ölmesen de ne fark eder.

Ben bende değilim gözlerinin esiriyim
Bana sorma halimi vaktimi ne olur
Büsbütün harapim sensiz neyleyim
Dünyam yıkılmış mekân sorma né olur

Düştüm derdine cevap vermiyor uzaklar

Bulunmaz hicranima,bu devranda teselli.
Ateşler giyindim,korlara belendim nerdesin.
Nida etsem ağlar,has bahçenin sevda gülleri
Gurbet yüklüyum hasret bezendim nerdesin.

Mahsun bir gönülle,son yalvarişım sana
Gözlerime bakta söyle,nereye gidiyorsun
Hiç mi sizlamaz yüreğin,vuslat verirken bana
Başını öne eğme söyle kimlere gidiyorsun

Haşyet kaplamış yeri gögû,gözlerin görmez mi?

Güneş kaybolunca kızıl ufuktan
Gönlümden ruhuma sızar akşamlar
Sonra bir yel salar ince ufaktan
Deli rüzgar olur bozar akşamlar

Gülüşün bakışın çıkmaz aklımdan

Lal etti dilimi söylettirmedi
Küskün küskün bakan dargın gözlerin
Yıllanmış aşkımı tukettirmedi
Beni berduş eder vurgun gözlerin

Kara büyümüsün cana dert katan