Fevzi Künüçen Şiirleri - Şair Fevzi Künüçen

Fevzi Künüçen

Benim yaram umarsız
Umut kesti tabipler benden
Vazgeçtim
Mehtaplı geceler
Bu mavimsi gökyüzü-dolunay
Karacaoğlanın o mor menevşesi

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Anamın en sevdiği meyve
Şeftali idi
Sene bindokuzyüz otuzaltı
Çorum'a
Bursanın yarması gelmezdi
Gelenin en irisi

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Dün gece
Kendi ölümü gördüm düşümde
Gözlerim yarı aralıktı
Son defa birşeyler görmek istemişçesine
Kirpiklerim ıslaktı nedense
Avuçlarım kirli sarı

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Neden şeftali renkliydi bulutlar
Akşamüstüleri
Niçin o denli hürdü
Mavisi göklerin eskiden
Bir hoş yeşili vardı çimenin
Meyvenin bir başka tadı

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Seviler sızı
Seviler - ince bir duman
Merhametsiz bir buluttur sevi
Damar-damar çatlatır yüreğimizi
Ayak-bileklerimizde bukağıları
Düşeriz yollara yalınayak-başı açık

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Ayrılık günü geldi
Kalbim sana emanet
Hasret kapımı çaldı
Kalbim sana emanet

Gezdiğimiz her yere

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Doyasıya bir oh
Kusarcasına bir of diyemeden
Fakir bir baca dumanı gibi
Kaybolup gideceğiz
Belki bir kuşluk vakti
Belkide

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Ne zaman
Başımı göysüne koysam
Uykum gelir-çocuksu
Bir an dalar
Rahmetli anam sanırım seni
Sonra-sonra da

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Karlı dağlar ardındasın
Belli gurbet yurdundasın
Sen bizlerin derdindesin
Sabret sevdiceğim sabret

Düşer bir gün gönül yola

Devamını Oku
Fevzi Künüçen

Alarm sirenleri uyandırdı bizi
Soğuk bir kışın geceyarısında
Çekip-gittiler
İklimler ötesinden gelen misafirlerimiz
Böylece
Yarım kaldı tatllı rüyalarımız

Devamını Oku