Avazım çıktığı kadar bağırdım
Yer gök inledi
Dağlar dinledi
Geri gönderdi
Çığlığım yüreğimdendi
Ateş böcekleri
Bir yanar bir sönerler
Aslında yandıklarını
Kimse görsün istemezler
Ama nedense gizlenemezler
Yalan Yalan Yalan
Güneşin doğuşu
Ayın yükselişi yalan
Çocuğun doğuşu
Yaşlının ölüşü yalan
Yağmurun yağışı yalan
Bir ağacın altına yatıp uzandım
Dalların arasından gökyüzüne baktım
O masmavi derinliklerde kaybolup
Yapraklar arasından sızan güneşe inat
Koşuşturan bulutların farkına vardım
Bakınca gözlerini yere indirdin
Utangaç bir tavırla kaçtın yanımdan
Adını öğrenmeme fırsat vermedin
Yüreğimi yerinden söktün de gittin
Hayal mıydın gerçek mi hiç bilemedim
Bir ilk bahar başladı
Sonbahar sona erdi
Aşkımız kıskanılır
Herkes gıpta ederdi
Yıllarca sürdü bu aşk
Bu gemi bellimi hangi limana varacak
Hangi rüzgarlar direklerinde ıslık çalacak
Bilen var mı hangi fırtınalara yakalanacak
Küpeştesi hangi dalgalara dayanacak
Halatları kopup yelkenlerimi yırtılacak
Bir çift kanadım olsa uçsam yarin bahçelerine
Bülbül dillerim olsa şarkılar söylesem yarime
Bağrıma bassam, sevsem, okşasam
Doya doya saçlarını koklasam
Tutsam ellerini, sevdayla baksam gözlerine
Bülbül dillerim olsa, şarkılar söylesem yarime
Bu şehrin sokakları dar artık bana
Kaldırım taşları yosun bağladı
Bu koca binalar yerle bir olsun
Biz kaçtık o bizi hep kovaladı
O kader denilen zalim, kasaptı
Bizi sevdamızın doruğunda yakaladı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!