Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
ÖZYAŞAM ÖYKÜM
Yaşam ve ölüm iki gizemli şey… Düşünürüm hep, Ne zaman doğdum, bebekliğimi, çocukluğumu, gençliğimi ne zaman yaşadım? .. Ne zaman yaşlandım? Ne çabuk oldu bütün bunlar? ..
Özellikle ölüm çok şaşırtır beni. İnsanın kendi kendine bunca emek verip mükemmele yakınlaşmasını, güzelleşmesini sağladıktan sonra birden bire yok olup gidivermesi akıl alacak gibi değil.
Doğuma da şaşarım ama ölümün aksine harikulade bir şeydir o! .. Ben 1940 yılında, şıra zamanınd ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!