Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
ÖZYAŞAM ÖYKÜM
Yaşam ve ölüm iki gizemli şey… Düşünürüm hep, Ne zaman doğdum, bebekliğimi, çocukluğumu, gençliğimi ne zaman yaşadım? .. Ne zaman yaşlandım? Ne çabuk oldu bütün bunlar? ..
Özellikle ölüm çok şaşırtır beni. İnsanın kendi kendine bunca emek verip mükemmele yakınlaşmasını, güzelleşmesini sağladıktan sonra birden bire yok olup gidivermesi akıl alacak gibi değil.
Doğuma da şaşarım ama ölümün aksine harikulade bir şeydir o! .. Ben 1940 yılında, şıra zamanınd ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!