Fevkalbeşer Şiiri - Erol Uzunaslan

Berrak bakışlarında çırpındım ilk görüşümde.
Bir kaşık sudan daha azında boğuldum sende.
Nefesim durdu, dünyam hasret kaldı alaca geceye.
Bıraktım kendimi mum gibi öylesine.
Kalbimin atışından kalmadı mecal bedene.
Oysaki, ah sen!
Anne sütü gibi, alın teri gibi helaldin gönlüme.
Coşkun nehir saçların dalga dalgaydı yüreğimde.
Çağlayan gözlerindi en güzel cennetim.
Lakin boğulmaktan korktum sende.
Susuzluktan kurudu dilim, sözlerim.
Çatlak dudaklarıma bile bir damla düşürmedim seni.
Düşüremedim.
Korktum tükenirsin diye, korktum işte.
Oysaki ne gemiler yakmıştın yüreğinde.
Sen karaya ben suya hasret.
Bekledim çorak yüreğimle.
En zoruda o değilmiydi zaten.
Sen gürül gürül akarken,
Ben kırılıyordum bir damlana hasret.
Erol UZUNASLAN