Feveran(1) Şiiri - Ferhat Epözdemir

umudu rehin kentlerden geldim
sakaları yaralı dallardan
dili dağlı...dalgalardan
alnı açık aşklardanda geçtim
kor yürekli annelerimde oldu
kaybettiklerimde...
sabahları ağladığımda
aranmadığımda oldu
vurulmadığımda...

ağrısı saklı kentlerden geldim
aşkları örselenmiş...
göğsü deşilmiş halklardan...
ağızları yanık
saralı halklardan

jandarması çok..sevinçleri yok ömürlerden..
ömürleri kısa hayatlardan geldim
karlı düşlerin tipisine tutuldum
düşlerinden
düşürülmüş çocuklar gördüm
zaten kardan adamdım
kardan yandım...
sustum...
kendime döndüm

çığlığından yankı kopan çocuklardan
yazgısı yankılı...
yankısı yanık yanaklardan geldim
korkulmuş
itilmiş
dövülmüş oyunlar oynadım
ben oynadım
çocuklar sustu
ben sustum
çocuklar korktu
kaçtı
yüzlerine çığ düştü
benimkisi karlı bir düştü
çocuklardan kar düştü
gök indi...
yer sustu...

bir bahar sel oldum
çağlayan aşklar dönemiydi
ağlatan sonuçlar
girdim gözlerine yaslı gelinlerin
aktım sonra yüzlerine çeyizlerinin

vurdurulmuştu umutları
bir yokluk anında
bir kardeş kavgasında
matemli köylere bulut oldum
döktüm kendimi üstlerine
üstleri yırtık...
başları yaralı köylerin
dillerine avaz oldum annelerin
özlemi solan annelerin
talihi boran annelerin

dilim feryat....
dilim figan...
dilim feveran...bu gece...

10 mayıs 2003-istanbul