-
Tutsak insanlardan çaldığım bir tutam umutla çıksam karşına,
Affeder misin?
Affetme aslında.
Kurtulmuşluğa sevinmeliyim.
Esirindim.
Yine de özleyeceğim.
Artık renkleri uzak gözlerinin,
İmaları da.
Korkularım kalmadı ama güvenim de!
İyilikle kötülük arası bir şey bu.
Temelde kabuslar yatar.
Çok meraklıymışız gibi,şeytan günahı parayla satar,
Alırız.
Arada bir işlesek ne çıkar :)
Kayıt Tarihi : 9.5.2008 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!