Güz gülleri için Bağdat’tan döndü mevsim
Her yaprağının rayihasında mesttir hevesim
Tez solar gider güzelin aynasında bülbül konakları
Kapıları ahengin görgüsünden yapılı altın gönüllü
Bu Fettahiyet sulhundan kapandı dünya savaşı kalbimin
Hangi anahtar teslim olmaz azametine ruhi halin
Unuttum aklın fikrini, bilmekten kaldım cahil.
Ah güz güllerine yanıp kavrulmak!
Bağrımdan doğacak ikinci bir güneş
Battığı yerden gözleri yükselecek ilmin
Dev dev olacak kelimeler
Devasa yürüyecek heyecanlar
O kapıda yazdıracak bir Oku
Bağdat deliğinde dönecekler
Şakıyacak tüm anahtar dilli bülbüller
Konağı; dilencinin yarım kap gönül şerbetinde,
Aynada bulanacak altın ve yangınlar.
Kayıt Tarihi : 6.11.2024 14:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!