Sevdan almış aklımı benden
Ölüme gülümsedim sensiz ben
Yol alırken hayat yolunda
İnerken aşağıya doğru hayat merdiveninden
Güneş doğmuş ,batmış bana ne
Yad ellerde açan gül gibi soluyoruz bak işte
Yaş kemale ermeden ömürümüz bitiyor işte
Aşka sevgiye yalan diye diye ömür bitirdin işte
Hayır var deme ne olursun her işte
Çek git dönme ardına gururun yerde sürünmesin
Utanmaz,arlanmaz sevgilim
Tutuşturdun elime davetiyeni
Beni bana mahkum ettin ya sonunda
Nasıl yaşarım ben sensiz bundan sonra ya
Her şey bir veda ile başlarmış
O en büyük aşklar
Ve bir yalanla bitermiş
O yaralanan sevdalar
Seven kalp açılan bir kapıymış
Bir çocuk gibi bile bile sana kandım
Bir saman alevi gibi aniden yandım
Gecelerce Allaha senin için yalvardım
Ben eskiden bu kadar aldanmazdım
Bir günah gibi bir yasak gibi
Bekledim seni yine her zaman olduğu gibi
Sabahlara kadar senin aşkını yaşayarak
Hala acılarımla yaşıyorum bıraktığın gibi
Seni bekliyorum gelmeyeceğini bildiğim halde
Unutmak çok zor ne olur anla bekletme beni
Icimde hasret acisi var
Karlarla kaplanmis bak duvarlar
Yillar cok cabuk gecmis
Yanaklarimda kirisiklar
Saclarimda aklar var
Ah gencligim vah gencligim
Heyhat bir çiçek gibi soluyorsun
Baharları göremeden
Tek tek yapraklarını döküyorsun
Yaş kemale eremeden
Şiirler ve mehtuplar bir bir yırtılmış
Umutlar bir bir yok ortadan kalkmış
O çocukluk günlerinden bir eser kalmamış
Demek ki o yaşananlar hiç yaşanmamış
Unutulan bir garibim yollarda
Hiç kimse beni onun kadar yakmadı
Biliyordum herşeyi bir bir yalandı
Sevmekte geç kaldım yanlış zamandı
Bunca zaman duygularımı yanlış anladı
Kaç gece kaç sabah oldu ondan habersiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!