Fettah Şiiri - Muhammed Elyıldırım

Ömürden bir gün geçti yine
Poyrazdan esiyor rüzgâr üzerimize
Anlaşılmaz derdi bırakmaz güneşi bize
Nefesimi kokluyorum ölümüm son günlerinde

Haniya topraklarında büyüyüp yoğrulduk ya
Bir sevda misali tutulduk yaşam koluna
Kırılmaz dedik dalı attı bizi gurbet yoluna
Can acısıyla yığıldık son ölüm oyununda

Hani insan korkar yağmurlu fırtınalı günde
Büyüyüp serpilsin özgürce derinden
Üzerinden sular gibi geçer acılar birden
Bakarsın alır götürür dünya yaşamının özünde

Yüreğimden akar kor acı hicranlar
Kimse göremez hep iyi dermanlar
Hayat yaktı beni derdi kim ne anlar
Rüzgâr eser sana ölüm yanında fettahlar

İmkânsızların fettahı olmak istemezdim
Hayat oyununda belki yenildim diyemedim
Acizdir bendenim dert, gam, yükü kederim
Yaşamak değil artık ölümü ben isterim