Fetret Şiiri - Elif Ecrin Ergül

Aynı anda iki duygu
Sevgi ve nefret
İsmin lazım değil artık,
Getirdin gönlüme fetret

Bu sessizliğim nefretimden
Yalan yanlış bilginizden
İçimdeki bütün duyguların
Geldiği gibi gitmesinden

Hiçbir şeyi ifade edememek
İfade edecek hiçbir şey bulamamak
Bütün dünyaları yutmak ama
Bunları ağıza getirememek.

Sonra, bağıra çağıra ağlayamamak
Hıçkıramamak bile usulca
Sadece gözyaşı,
Sessiz ve derinden bir iki kıvranış

Rüyalarda bile rahat yok
Bilmem hangi bastırılmış isteğin gölgesi?
Üst üste sıra sıra geceler bölük pörçük
Sorabilsem beynime "Bu neyin öfkesi?"

O gamsız günleri bekliyorum
Bakışlarınız olmadan
Gezineceğim sokaklarda serserice
Serserilikten endişe duymadan.

Herkes bilecek bu satırları
Duyacak, okuyacak, görecek.
Tecrübe olacak benim gibilere
Bilmem ne hissedecek hasımlarım...