Beni çağırmışsın
O kız olmaz deyince anladım
Ama bilirsin ki, olur dese de gelecektim
Şimdi ben o kızın ismini
E haliyle yutkunuyorum
Evine geldim, kapıyı açmadılar
Müsaade edersen de benim bir evim olursa
Kapım sana her daim açık, bilirsin
Şimdi sana alacağım hediyeyi düşünüyorum
Hani böyle olmayınca
Pek de mutlu olmuyorum
Burnumu çekiyorum ara ara
Oda zaten dağınık, içim buruklaşıyor
Çünkü onun mat olmayan saçları şahtır
Şimdi biraz çay içerim, içlenirim
Tamam patron sensin, anladık
Ama anlamıyorum bu nasıl bir hâl
Dayak yediğini kabullenemeyen bir çocuk gibi
"İyiyim, yok bir şeyim. Siz bir de onu görün..."
Kayıt Tarihi : 14.12.2013 16:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!