.Fetiş; sözcüğünü ya put, ya tabu veya totem gibi kavramların, eş deyişlisi olan bir yabancı dil karşılığı olacakla kullanacaktık Ya da bunun tabu ve totemle olan bağını belirterek, ama tabu ve totemden ayrılan yönlerini ortaya koyacaktık.
İnsan doğanın ürünü idi. Yani insan doğadan çıkmıştı. Doğanın parçası olacakla, doğa; insanın içinde ve yapısında bulunanın da davranışıydı. Bu haliyle doğa, insanın içinde; insana yansıyandı.
Dıştaki doğa da insanın doğal çevresi olaraktan, dıştan insanın özne bilincine yansıyordu. Doğanın bu iki yansıma girişmesi de insanın düşüncesi olaraktan dışarı seğirtiyorlardı.
İşte dışarı doğru seğiren bu düşünceler de insanın ürünüydü. Bu insana dek insan ürünlerinin her biri, bir insanın kendi özne ve algıda seçiciliği olmakla, çeşit çeşit kıyafetler ve kılık bürünmeleri içindeydi. Bu insan ürünü düşünmeleri, insanlar ilk başlarda da birbirlerine yansıtamıyorlardı bile.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta