Fetih Destanı Şiiri - Furkan Çakmak

O KUTLU ÜLKÜNÜN, ÇİZİLMİŞ GÜZERGAHI
MÜJDELENMİŞ ORDU, BEKLİYOR SULTANINI

HAZIRLIKLAR SON HIZIYLA DEVAM EDİYORDU
BİR ZAFER TUTKUSU, DÜŞLERİ SÜSLÜYORDU

SURLARI DELECEK BÜYÜK TOPLAR DÖKÜLMÜŞ
KORKU HİSSİYATI, YÜREKLERDEN SÖKÜLMÜŞ

BAHARIN ORTASI, İS KAPLAMIŞ GÖKLERİ
AZ KALDI… SÖKÜLECEK! KONSTANTİN’İN CİĞERİ

İSTANBUL’UN FATİH’İ, SESLENDİ ARSLANLARA
ÖLECEĞİZ BELKİ DE GERİ DÖNMEK YOK ASLA

O GÜN GELDİ SONUNDA, SÖKÜYOR KANLI ŞAFAK
BİR ELDE KILIÇLAR, DİĞERİNDE ŞANLI SANCAK

KAHPE BİZANS BUNA KARŞI BOŞ DURURMU HİÇ
VİRANE GEMİLERLE KAPATILMIŞ HALİÇ

AKLILLARA ZARAR… FATİH’İN ZAFER TUTKUSU
KADIRGALARI KARADAN, GEÇİRİYOR ORDUSU

VE ÇARPIŞMA BAŞLAMIŞTI, ORTALIK KAN GÖLÜ
“YA O BENİ ALACAK YA BEN ONU” SON SÖZÜ

BİR KAHRAMAN DOĞUYORDU, SURLARIN DİBİNDE
VÜCUDUNDA ONCA OK, KIZIL BAYRAK ELİNDE

ARTIK SAVAŞ BİTMİŞ, DÜŞMÜŞTÜ DOĞU ROMA
PEYGAMBERİN HADİSİ, GERÇEKLEŞTİ ORADA

KONSTANTİNAPOL YOK ARTIK, İSTANBUL VARDI
TÜRK’ÜN BÜYÜK FATİH’İ, BİR ÇAĞI KAPATTI