Fetih Destanı Dibace Şiiri - Ahmet Kemal

FETİH DESTANI

(Dibace)

Raviyan-ı ahbar nakilan—ı asar’dan bildirilmiştir

Dedikoducular sıra sıra dizilmiştir
Ayyuka çıkmış fitne ateşi

Kendini bilmezler ve dahi
Tarikat düşmanları münkirler
Hasetçiler mülhitler
Şöyle diyeler
Ankara’da bir âdem varmış
Hacı Bayram-ı Veli derlermiş adına
Etrafına toplarmış ahaliyi
Akıllıyı deliyi binlercesi
Git git artarmış müritleri
Ne ola ki amacı ne ola ki gayesi
Ordu kurup Payitahtı basmak mı
Hacı Bayram—ı Veli
Veli değil sanki bir deli
Deli değil yoksa bir Babai mi bir isyancı mı
Tez elden mani oluna

Sultan Murada ulaşır bu dedikodu
Sultan Murad ferman eder
Tiz getirile Hacı Bayram dedikleri Veli
Bir bakalım dedikleri gibi veli mi deli mi isyancı Babai mi

Ulaklar varır Ankara’ya yorgun argın
Bir grup derviş görüp durular yol kenarında
Hele bir konaklanıp soluk alalım
Şu garip dervişlere sorup soruşturalım
Buyur eder dervişler onları hazırlanmış sofraya
Yenilip içildikten sonra başlarlar sorup soruşturmaya

Ne var derler ey asesler nedir bu hal nereyedir gidişiniz
Nerden geldiniz nereyedir gidişiniz

Cevap verir atlı asesler
Hacı Bayram derler
Bir âdem varmış
Etrafına âdem toplarmış
Belli ki var bunda bir iş
İsyan etmekmiş sonunda niyeti
Payitahta derdest etmektir onu işimiz
Onun içindir gelişimiz gidişimiz

Hacı Bayram eydür
Hacı Bayram denen kişi biziz
Ne zamandır sizi beklemekteyiz