Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Fetih ile dünya da bir devir kapanarak,
Bizans derebeyleri yer ile bir olmuştu.
Kapatıp orta çağı, yeniçağı açarak,
Altın sahifelerle tarihte yer bulmuştu.
O muzaffer komutan, o Fatih Sultan Mehmet
Daha çocuk yaşında, fethe mazhar olmuştu,
Ne mutlu o sultana, müjdeledi Muhammed,
Bir kutlu ordu ile İstanbul fetholmuştu.
O yalnız savaş değil, açılmaktı dünyaya,
Osmanlının sarığı dünyada tanınmıştı.
İnanamaz Bizanslı, erken biten rüyaya,
İstanbul’un surları, toplarla sarılmıştı.
Dağlardan kalyonları, çekerek indirdiler
Fatih o gemileri karadan yürütmüştü,
Yıllarca yürek yakan acıyı dindirdiler
Bizanslının burnunu yerlerde sürttürmüştü.
İstanbul alınmadan, bir hisar Rumeli’ye,
Bir kaç ayın içinde, süratle yaptırmıştı.
Konstantin sarılınca, Rumlar döndü deliye
Arzın göz bebeğini, Türklere kaptırmıştı.
Bu savaş Osmanlının ölüm kalım davası,
Avrupa haçlısına haddini bildirmişti.
Tükendi haçlıların, indi artık havası,
Bizanslının adını tarihten sildirmişti.
Bitirdi zulümleri, getirdi adaleti
Bütün azınlıkların haklarını vermişti.
Öğretti insanlığı, kaldırdı adaveti
Adalet kılıcıyla zulmü yere sermişti.
........
tebrikler,
ben sustum.
dizelerinizi okudum.
yüreğiniz ve hisleriniz konuştu.
selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta