Fethiyeli Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Ben şimdi senin doğduğun yerdeyim fethiyeli.
Ayak bastığın yerleri ben şimdi arşınlıyorum.
Soluduğun havayı ben içime çekiyorum.
Her gün su içtiğin çeşmeden ben yüzümü yıkıyorum.
Geçerken baktığın vitrinleri ben seyrediyorum.
Ekmek aldığın köşedeki fırından ekmek aldim.
Ben şimdi senin doğduğun yerdeyim fethiyeli.
Gün batımında,yada gün doğumunda.
Yalınayak yürüdüğün kumsaldayım şimdi.
Denizin gelgitleri ayakalarıma vururken.
Slov parça çalar misali esen rüzgar.
Sağ yanimda gülen yüzünü görür gibiyim.
Oturduğun çay bahçesinde ben çayımı içiyorum.
Para verdiğin garson hala o eski garson.
Yorulduğunda sırtını dayadığın ağaca sırtımı dayadım.
Sanki seninle sırt sırta vermiş gibi oldum.
Oturduğun evi uzaktan seyrettim.
Yediveren güllerin yeniden açılmış.
Basmamak için sek sek atladığın karınca yuvası hala yerinde.
Elinin değdiği yerleri ben hep okşadım.
Yan tarafında oturan komşunu gördüm.
Ben şimdi senin doğduğun yerdeyim fethiyeli.
Ben senin olduğun her yerdeyim şimdi.
Ben seni hep sağ yanımda hissettim fethiyeli.
Şimdi ilk ve son göreceğim yerdeyim.
Otobüsüm hareket etmek üzere.
Çarmıha gerilmiş hayallerim.
Bomboş havada duran ellerim.
Ve seni hep arayan gözlerim.
Ben yokken sen geldiğinde.
Farkına varacakmısın geldiğimin fethiyeli.
Bir resim yada fotoğraf duvarda nasıl duruyorsa.
Sende daima beynimde asılı kaldın.
Ve asılı kalacaksın fethiyeli......