'Cennet mekan atam,
Sultan Alparslan'ın ruhuna Fatihayla'
Mehteranla birlikte girerken, Anı kapısından
Tüm zaman durdu, bin altmış dörde aktık arkasından.
Alparslan, ordusuyla; katedralin önünde durdu
İndirtti haçı, en tepesine hilâli kondurdu.
Beyaza bürünmüş Sultanın, seccadesini serdim
Sanki Gazi Alparslan Ordugahında, bir neferdim.
Fethiye' deki ezanlar Arş-ı Alâya ulaştı
Bin yıl önce okunanlarla gök kubbede buluştu.
İnletti tekbirler, göz yaşıyla dualar salındı
Rahmetten sırılsıklam, huşu ile namaz kılındı.
Diz çöktüm, Sultan Alparslan önünde; kendimden geçtim.
Gerekirse vatan uğruna can vermeye ant içtim.
Anlamazlar bu ruhu; kazlar, çakallar, akbabalar...
Kiminin aklı basmaz, kimi hainliğe çabalar.
Bizi anlamak için bozkurt gibi dik durmak lazım
Sadece bedenle olmaz, ruhen de Türk olmak lazım.
(01.10.2010)
(Anı Harabeleri Fethiye Camii KARS)
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Büyük Selçuklu Sultanı Alparslan'ın 1064 yılında Anadolu'nun giriş kapısı olan Anı'yi fethettiğinde; fethedilen yerin en büyük ibadethanesinin camiye çevrilerek (ki bu Türk'lerde bir fetih geleneğidir) ilk Cuma namazı kıldığı yer olan Fethiye Camiinde; tam 946 yıl sonra tekrar bir Cuma namazı kılarken yaşadığım atmosferin duygu ve düşüncelerime yansımasını şiirleştirmeye çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!