Görmeden bilmek seni mümkün mü?
Bilmeden anlatmak, yaşamadan anlamak?
Ovada sen, dağda sen, denizde sen;
Yeşilde, mavide, adada, koyda...
Balıkçı teknelerinin öne eğik direklerinde sen.
Ulu bir çınarsın, dallarında tarih yaprakları.
Mevsimler boyu akınlara uğrarsın.
Utansın seni görmeyen göz, ağlasın.
Denizine ölü mü, kayana mezar mı köy mü desem?
Karagözler; teknelerin direği, dayanağı, canısın.
Bir ben miyim sana düzen methiye?
Hayır, sen anlatılmaz yaşanırsın Fethiye.
Kayıt Tarihi : 1.1.2012 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!