Fethin Kronolojisi Şiiri - Salih Yıldız

Mucizevî miraçta başlayan yüce fetih;
Nar etti sineleri, çıkardı birçok fatih.

Fırsat bulan her sultan, çalıştı çabaladı;
Bu hasretin sevdası, gönülleri dağladı.

Ama nasibi olan, methe layık olacak;
Gayret ve sadakatle, yüce gönle dolacak.

İşte bu minval üz-re zaman geldi ve çattı;
Heves Muhammet Han’da, taşmıştı kat be kattı.

Bin dört yüz elli iki, Boğazkesen inşası; *
Başladı yapılmaya, oldu fethe ilk aşı.

Bin dört yüz elli üçte, bahar ile beraber;
Donanma yola çıktı; Bizans’a kötü haber.

Yüz kırk yedi gemiyle, Süleyman bey göründü;
Kostantin’in üstüne, kesif bir sis büründü.

Dokuz nisan toplandı, Bizans’ın gemileri;
Topların namlusuna, sürdüler mermileri.

On dört Nisan surlara, top ateşi başladı;
Çok umutsuzca Bizans, ordumuzu taşladı.

On sekiz Nisan günü, büyük adaya hücum;
On dokuz yirmi Nisan, şaşırdı gökte nucum.**

Süleyman Bey bu ara, azledildi ordudan;
Hamza Bey donanmaya, tayin oldu komutan.

Ve yirmi bir Nisan da, umulmadık şey oldu;
Dağdan aşan gemiler, kitli halice doldu.

Yirmi üç Nisan ise, Bizans’ın kara günü;
Ağır şartlara razı, ilk kez çizildi ünü.

Üç Mayıs Perşembe de, kayıplarımız çoktu;
İki büyük top bizi, birazcık zora soktu.

Dokuz, on iki, on dört, Mayıs da hücum büyük;
On altı Çarşamba da, gemiler zincire yük.

Yirmi Mayıs da ise, surlar perişan halde;
Yirmi iki Mayıs da, artık yanıyor belde.

Yirmi dört Mayısın da, kaçma telaşı vardı;
Bizans imparatoru, perişan ve naçardı.

Yirmi sekiz Mayıs da, surda gedik açıldı;
Düşmanın hatlarına, bir tutam toz saçıldı.

Yirmi dokuz Mayıs da fetih tamam oldu ve;
Manevi fetihlere, başlandı seve-seve.

O ne güzel komutan, onlar ne güzel asker;
Övgüye mazhar olup, oldular yiğit erler.

Bizlere düşen ise, emaneti korumak;
Onlar gibi çalışıp, ihya için yorulmak.

Mübarek Cuma günü, cümlesi bulsun Rahmet;
Evladı Fatiha’na Rabbim eyle Merhamet…