Feth-i Mübin'İ İstanbul

Bir sabah ki horozlar, ötüyordu erkenden,
Haşmetli padişahları, iniyordu yelkenden,

Kutlu ordu kıyama, çakılmıştı ezanla,
Secdeye varmışlardı, silinmez bir imanla,

Dualar arşa değmiş, melekler dinliyordu,
Akşemseddin nihayet, müjdeyi veriyordu,

Kadırgalar karadan, yürüyordu Haliç'e,
Leventler urganları, çekiyordu delice,

Hakanların hakanı, Bizans'a bakıyordu,
Nazargaha dalmışta, dualar okuyordu,

Zaman gelmiş çatmıştı, sabır çıktı yayından,
Kuşandı nurdan bir zırh, himmet aldı soyundan,

Ve emir vaki oldu, muhasara başlasın,
Cengaver yiğitlerim, tez kale kuşatılsın,

Hışm ile depreşti, sürdü atını denize,
El açmıştı peygamber, buluşmuştu yüz yüze,

Hücumla çelik toplar, gülleleri fırlattı,
Kostantin'i mağrurun, yıkıldı tacı tahtı,

Ulubatlı sancağı'nı, saplamıştı surlara,
Tarihte yeni sayfa, açılmıştı çağlara,

Mukaddes mi mukaddes, bir gün ki zuhur etti,
Bir muhteşem Mehmet'i, zafere buyur etti,

Baştan başa Anadolu'ya, nazar oldu İstanbul,
Feth-i Mübin'i şaha, mazhar oldu İstanbul.