İstanbul'un Fethi Şiiri - Latif Gökdağ

İlahi davete giderken Yüce Peygamber
Dedi, kardeşim Cebrail neresidir bu yer?
Ya Rasulallah, orası Kostantiniyye'dir
Allah'ın nazargâhı, beldetün tayyibedir
Âmin dedi Cebrail, dua buyurdu Rasul
Mehmet, Fatih oldu; Kostantiniyye, İstanbul
Mayıs bin dört yüz elli üçtü, günlerden salı
Titriyordu Bizans, bu gelen Al-i Osmanlı
Sur'a sancağı dikerken Ulubatlı Hasan
Müjde-i Rasule kavuşmuştu Ulu Hakan
Çağ mümin, yıl mümin, gülüyordu Ayasofya
Yiğitler yükleniyor sur’a, Allah aşkıyla
Tekbir sesiyle yıkanırken şehrin her yeri
Melekler karşıladı, şehit düşen erleri
Ebul Vefa, Akşemsettin, Übeydullah Ahrar
Bunlardır, fethin ardındaki manevi mimar
Elde Kur'an,dilde kur’an; kalbe vuran zikir
Allah Allah dedikçe döküldü gözlerden kir